Źródła historyczne potwierdzają, że w średniowieczu taki obrzęd był przeprowadzany przez Prusów. Z powodu braku dowodów nie wiemy, czy praktyki te znane były również wcześniej. Odwrócenie działania Chrztu polegało na obmyciu ochrzczonej osoby wodą. Miał to uczynić pogański kapłan, wypowiadając jednocześnie odpowiednią formułę, która zawierała słowa o przywróceniu pogańskiego imienia lub nadaniu nowego.
Współcześnie zdarzają się przypadki wystąpienia ludzi z Kościoła katolickiego. Często również chcą oni ten fakt oficjalnie potwierdzić dokonując obrzędów, które według nich mają zneutralizować sakrament Chrztu.
Biblia o Chrzcie
Symbolem wewnętrznej odnowy podczas udzielenia Chrztu jest zanurzenie w wodzie lub polanie nią osoby, która przyjmuje sakrament. Po raz pierwszy słowo „Chrzest” pojawiło się w Biblii, które z języka greckiego zostało przetłumaczone jako „zanurzenie”.
W Nowym Testamencie kilkakrotnie mówi się o Chrzcie, m.in. Jezusa, Pawła apostoła, Korneliusza, trzech tysięcy osób podczas Pięćdziesiątnicy i Koryntian. Jest to opis Chrztu osób dorosłych i świadomych. W czasach Jezusa mężczyzna stawał się pełnoletni w wieku 27 lat.
Znaczenie Chrztu
Współcześnie większość katolików przyjmuje Chrzest zaraz po narodzinach. Przyczyną tego jest chęć jak najszybszego wyzwolenia się z grzechu pierworodnego. Każdy człowiek po narodzinach obarczony jest bowiem grzechem, a Chrzest Św. uwalnia go od niego i pozwala odrodzić się mu na nowo w wierze.
Chrztu może udzielić każdy, nawet osoba świecka. Najczęściej chrzci się dzieci przez takie osoby, kiedy istnieje zagrożenie dla ich życia. Aby dziecko mogło otrzymać sakrament chrztu, potrzebna jest zgodna przynajmniej jednego z rodziców lub opiekunów prawnych dziecka.
